Historyk literatury, krytyk literacki, eseista. Profesor zwyczajny na Wydziale Polonistyki UJ, długoletni kierownik Katedry Historii Literatury Polskiej XX wieku. Jego zainteresowania obejmują polską literaturę współczesną, literaturę Europy Środkowej, ze szczególnym uwzględnieniem pogranicza literatury i socjologii, antropologii oraz psychologii społecznej. Jeden z członków-założycieli Fundacji Miejsc Rodzinnych Czesława Miłosza, członek Rady Programowej Instytutu Miłosza w Claremont McKenna College. Wykładał m. in. na uniwersytetach w Lille III, Berkeley, Bloomington, Skopje, Ołomuńcu, Sztokholmie, Getyndze, Leuven, Rio de Janeiro, Oxfordzie, a także w The Institute of European Studies w Wiedniu. Autor pierwszej monografii twórczości Czesława Miłosza pt. Moment wieczny: poezja Czesława Miłosza (Paryż 1987; kolejne, uzupełnione wydania ukazały się w 1993, 1998, 1999 i 2011 roku), Rozmów z Czesławem Miłoszem (Kraków 1981), uzupełnianych i wznawianych pt. Czesława Miłosza autoportret przekorny, 1988, 1994, 2003, 2011) oraz  innych książek poświęconych Czesławowi Miłoszowi, problemom środkowoeuropejskiej tożsamości, a także literaturze polskiej w ujęciu postkolonialnym. Wywiady z Czesławem Miłoszem, niekiedy w połączeniu z wywiadami Renaty Gorczyńskiej, ukazały się w przekładach na języki: angielski, francuski, włoski, chorwacki, rosyjski, litewski i rumuński.
Członek Komitetu Naukowego wielotomowej edycji Dzieł zebranych Czesława Miłosza (Wydawnictwo Literackie, Wydawnictwo „Znak”).